Giuseppe Terragni

Terragni werd geboren in Meda in Lombardije en volgde technisch onderwijs in Como. Vervolgens studeerde hij architectuur aan de Polytechnische School van Milaan. In 1927 begon hij samen met zijn broer Atiilia een architectenpraktijk te Como, die tot aan Giusuppe's dood tijdens de Tweede Wereldoorlog zou blijven bestaan.

Giuseppe Terragni behoorde tot de oprichters van de fascistische Gruppo 7 en was een leidinggevend Italiaans rationalist. Hij probeerde de architectuurstijl van de neoclassistische en neobarokke te verdrijven. In 1926 schreef hij een boek met zijn geloofspunten, dat hem tot een leider maakte van de strijd tegen deze architectonische stijlen. In nazi-Duitsland was Albert Speer wel voorstander voor het teruggrijpen naar deze klassieke architectuurvormen.

In een korte beroepscarrière van nauwelijks dertien jaar schiep Terragni een beperkt, maar krachtig architecturaal modernistische werken, voornamelijk gesitueerd in Como, dat gold als het centrum van de moderne Italiaanse architectuur. Terragni's laatste ontwerpen getuigen van een versmelting van het modernisme en de mediterrane traditie.

Tot zijn bekendste werken behoren het woningcomplex Novecomun  (1928), het beroemde Casa del Fascio met zijn geometrisch proportie- en raamverdeling (1932-1936) en zijn wonderbaarlijke kleuterschool Sant'Elia (1936).

Terragni's medewerker Pietro Lingeri realiseerde het laatste werk na de tragische dood van de architect. Terragni overleed in 1943 op 39-jarige leeftijd aan de gevolgen van verwondingen opgelopen aan het Russisch front.